Mungesa e arsyes së “homo rationalis”

E. Mertiri

Kalimi i një shoqërie nga një formë moderniteti (ai totalitar komunist, sic ishte regjimi diktatorial në Shqipëri) në një tjetër, që i përket modernitetit të sotëm të demokracisë liberale, do të kalojë natyrisht nëpër debate të pashmangshme, të cilat lidhen me mënyrat e ndryshme sesi mund të modelohet jeta sociale dhe kulturore. Debati mbi rolin e feve në shoqëri të tilla është pjesë e rëndësishme këtij procesi, i domosdoshëm, për sa kohë që feja mbetet një burim i rëndësishëm i modelimit shoqëror. Një debat i tillë do të ishte i frytshëm, nëse elitat dinë ti adresojnë mirë pikëpyetjet e tyre dhe nëse dinë gjithashtu ti qasen fenomenve të tilla me të gjithë kujdesin dhe seriozitetin e nevojshëm, për të bërë të mundur jo vetëm përgjigjet e duhura, por edhe impaktin shoqëror që rrjedh prej tyre.

Rama dhe myslimanët

Besnik Sinani

Askush nuk mund të pretendojë njohjen mbi motivet e brendshme të njerëzve e prandaj dhe nuk mund të them nëse deklarata e kryebashkiakut Rama për ndërtimin e xhamisë së re ishte një premtim i zbrazët elektoral apo tregues se kryetari i bashkisë e sheh këtë kërkesë të besimtarëve të qytetit të tij si legjitime. Vetë prirem të besoj të dytën. Ajo që është e qartë, është se ministri Olldashi e pa deklaratën e Ramës si manovër elektorale përpara zgjedhjeve lokale, çfarë tregon se për forcat politike komunitetet fetare shihen si blloqe elektorale.

Piramida – xhami… pse jo?

Ahmet Dursun

Një ditë prej ditësh, Nastradini me në njërën dorë kusinë me kos dhe në tjetrën lugën e drurit, niset për te Liqeni… Ulet këmbëkryq dhe fillon dalëngadalë ta hedhë dhe ta trazojë kosin në ujërat e liqenit të përgjumur…
Një kalimtar, i habitur e pyet se ç’po bënte. Nastradini, duke e kruar fundin e kusisë, pa e kthyer kokën, i përgjigjet:
Nuk po e sheh? Po zë kos...
Bre Nasradin, ke lajthitur me ç’duket... A është parë ndonjëherë të zerë kos liqeni?!
Nastradini, duke u mbështetur te bishti i lugës, ngrihet në këmbë dhe shikon nga bregu matanë.
Po sikur të zerë, ç’do të thuash?... Hë, po sikur?!
-Ideja ime është Piramidën ta kthejmë në xhami...

“Dhurata” e Ramёs pёr Bajram

Fabian Zhilla

Nё urimin e tij për Kurban Bajramin kryetari i opozitës, Rama, ofroi dhe ‘dhuratën’ e tij politike pёr besimtarёt muslimanё. Nё fakt, kjo “dhuratë” ngjante mё shumё me njё apologji të tij ndaj kёtij komuniteti. Problemi i muslimanёve kryeqytetas me kryebashkiakun e tyre nis qё me projektin e qendrёs sё Tiranёs.

Politikë dhe Leitkultur

Jurgen Habermas

Frankfurt

Që nga fundi i gushtit, Gjermania është tronditur nga zhurmënaja e ligjerimit politik rreth integrimit, multikulturalizmit dhe rolit të “Leitkultur – ës” apo kulturës prirëse kombëtare. Ky ligjërim, në anën tjetër, përforcon prirjet në rritje të ksenofobisë në popull.

Pelegrinazhi i Përjetshëm

Besnik Sinani

Në të dalë të qytetit minator të Bulqizës, në një nga peizazhet më të zymta e të ashpra të Shqipërisë, gjendet një teqe bektashiane në faqen ballore të së cilës gjendet një murale modeste e cila për nga naiviteti e nga koloriti përngjan me ilustrime nga revistat për fëmijë. Në atë murale është kapur drama e momentit kur Profeti Ibrahim (apo Abrahami biblik), është në pragun e plotësimit të urdhrit të Zotit për të sakrifikuar të birin, kur Zoti dërgon një engjëll për t'i ndaluar dorën: Ibrahimi kish treguar bindjen dhe devocionin e tij, sakrifica e të birit është e panevojshme dhe engjëlli sjell një dash që shërben si kurban duke nisur kështu traditën që pasohet gjer ditët e sotme.
Ky tregim gjendet në të tre fetë monoteiste, tek Hebraizmi, Krishtërimi dhe Islami të cilat shohin tek Ibrahimi fillesën e gjenealogjisë së popujve hebre dhe arabë, edhe të aktit të shpalljes hyjnore. Prej shekujsh, kjo ngjarje komentohet, analizohet, ngjall debate e qëmtohet në kërkim të kuptimeve të asaj që ka ndodhur thellë në një histori përtej datave.

Influenca e civilizimit islamik në Perëndim*

René Guénon

Shumë europian nuk e kanë vlerësuar saktësisht rëndësinë e kontributeve që civilizimi islam i ka bërë civilizimit të tyre, as që nuk e kanë kuptuar natyrën e marrjes hua të tyre nga ky civilizim në të kaluarën, disa shkojnë aq larg sa mos të marrin parasysh totalisht gjithë ç’ka është e lidhur me të. Kjo ka ndodhur sepse historia që ju është treguar fsheh faktet dhe duket se ka shqyer me qëllim një numër të madh pikash. Me të vërtetë, kjo histori shkon në ekstrem duke u mburrur me respektin e vogël që ka për civilizimin islam, meritat e të cilit zakonisht ç’vlerëson sa herë të paraqitet rasti. Është e rëndësishme për të treguar që mësimi i historisë në universitetet europiane nuk i vë rëndësi influencës në fjalë. Për kundër, të vërtetave që duhet të tregohen në këtë subjekt, qoftë përmes mësimit ose shkrimit, janë sistematikisht të lëna mënjanë, veçanërisht përsa i përket ngjarjeve më të rëndësishme.

Maket

Ervin Hatibi

23 vjet pasi kishin marrë në dorë krejt pushtetin tokësor, më 1967, “komunistët” shqiptarë vendosën ta shtrijnë këtë pushtet formalisht edhe gjetkë, duke filluar kështu aksionin e madh për zhdukjen e fesë, përmes mbylljes e prishjes së tempujve e institucioneve fetare, kriminalizimit e ndalimit të shfaqjeve të besimit. 23 vjet më pas kësaj, erdhi viti ’90 dhe pushteti i diktaturës mori fund - pushteti tokësor të paktën, ai i kohshmi. Ka shumë mundësi, ndërkaq, që në një përmasë të pamatshme, pushteti i mëtuar simbolikisht më 1967, ai nga përbrenda, të mos ketë marrë fund ende.

Sejid Husein Nasr perseri ne shqip

Liber i ri: Islami, shkenca, muslimanet dhe teknologjia

Njoftohen të gjithë të interesuarit se, me datën 10.11.2010, në mjediset e Hotel Tiranës organizohet promovimi i librit të ri Islami, shkenca, muslimanët dhe teknologjia : Sejjid Husein Nasr në bisedë me Muzaffer Ikbal, pas përfundimit të Seminarit Ndërkombëtar “Filozofia dhe Shkenca në Kulturën Perëndimore dhe Atë Lindore” që organizohet në kuadër të “Ditës Botërore të Filozofisë”.

Muslimanët në Evropë midis diskursit të diskriminimit dhe radikalizmit.

Besnik Sinani

(koment mbi një shkrim të z. Fatos Tarifa.)

Në një artikull të botuar në gazetën Mapo, Fatos Tarifa i referohet politologut të njohur amerikan Francis Fukuyama i cili thotë se:

Sfida e ardhshme më serioze, me të cilën do të ndeshen demokracitë liberale, nuk është “një sfidë e jashtme, si mbrojtja nga terrorizmi ndërkombëtar”, por “problemi i brendshëm i integrimit kulturor të popullsive kulturalisht të ndryshme” dhe i “minoriteteve të emigrantëve, veçanërisht i atyre nga vendet muslimane”, në një “komunitet të vetëm kombëtar koheziv”, si “qytetarë të demokracive pluraliste”. Emigrantët që vijnë nga vende me kultura të ndryshme krijojnë probleme për çdo shoqëri që i pranon ata.