Armir Taraj*
Kisha më tepër se 24 orë që isha nisur nga Rinasi për në Amerikë. Natën e kisha kaluar në aeroportin e Zyrihut në Zvicër. Pasi durova sa durova në një karrige të aeroportit, shkova e mora një dhomë fjetjeje për $30. Dhoma kishte vetëm një krevat e një komodinë te koka e asgjë tjetër. Kur fika dritën e u shtriva, kërkova sa andej këndej për një fije drite, por errësira ishte totale dhe e frikshme. Ishte hera e parë që përjetoja një terr të tillë dhe këtu kuptova rëndësinë e një burimi drite, qoftë sa një fije floku, kur ndodhesh në errësirë.