Të ndërtojmë mbi besimin.

Imam Feisal Abdul Rauf*
7 Shtator, 2010

Ndërsa fluturimi im i afrohej Amerikës fundjavën e kaluar, mendja ime kthehej rreth zhurmës që ka shpërthyer mbi planet për të ndërtuar Cordoba House, një qendër të komunitetit në Manhattanin e poshtëm.Unë kam qenë larg nga shtëpia për dy muaj, duke folur jashtë vendit në lidhje me bashkëpunimin mes popujve të feve të ndryshme. Çdo ditë, duke përfshirë edhe dy javët e fundit ku kam përfaqësuar vendin tim në një turne të Departamentit të Shtetit në Lindjen e Mesme, unë kam qenë i goditur nga shkalla në të cilën polemika ka zotëruar vëmendjen e amerikanëve, si dhe pothuajse të gjithë njerëzve që kam takuar në udhëtimet e mia.

Ne të gjithë kemi qenë të mahnitur nga mënyra se sa e përflakur dhe emocionale është bërë çështja e qendrës së propozuar të komunitetit. Shkalla e vëmendjes pasqyron shkallën në të cilën njerëzit kujdesen për vlerat shumë amerikane nën debat: njohjen e të drejtave të të tjerëve, tolerancës dhe lirisë së adhurimit.

Shumë njerëz kanë pyetur pse unë nuk kam folur më shumë dhe më shpejt, në lidhje me këtë projekt. Ndjej se nuk do të ishte e drejtë të komentoja nga jashtë vendit. Do të ishte më mirë në qoftë se do e adresoja këtë çështje pasi të kthehesha në shtëpi në Amerikë, dhe pasi unë mund të bisedoja me udhëheqësit e besimeve të tjera që e kanë shqyrtuar me ne këtë projekt. Jeta ime ka qenë e fokusuar në ndërtimin e urave ndërmjet grupeve fetare dhe kurrë nuk ka qenë kjo aq e rëndësishme sa ç'është tani.

Ne do të vazhdojmë me ndërtimin e qendres se komunitetit, Cordoba House. Ç'është më e rëndësishme, ne po e bëjnë këtë me ndihmën e komunitetit në zonën tonë të qytetit, me të gjitha nivelet e qeverisë dhe krerët nga i gjithë spektri fetar, të cilët do të jenë partnerët tanë. Unë jam i bindur se kjo është gjëja e duhur për të bërë për shumë arsye.

Mbi të gjitha, projekti do të plotësojë qasjen shumëfetare që Iniciativa Cordoba ka zbatuar në mënyrë konkrete për vite me rradhë. Emri ynë, Cordoba, ishte i frymëzuar nga qyteti në Spanjë, ku muslimanët, të krishterët dhe hebrejtë bashkë-ekzistuan në mesjetë gjatë një periudhe pasurie të madhe kulturore, e krijuar nga muslimanët. Iniciativa jonë ka për qëllim të kultivojë mirëkuptimin ndërmjet të gjitha feve dhe kulturave.

Misioni ynë më i gjerë - për të forcuar marrëdhëniet midis perëndimit dhe botës muslimane dhe për të ndihmuar kundër ideologjisë radikale - nuk gjendet duke u rënë rrotull çështjeve që kanë polarizuar marrëdhëniet brenda botës islame dhe në mes të muslimanëve dhe jo-muslimanëve. Ai gjendet në përballjen e tyre si një përpjekje e përbashkët shumëfetare, shumëkombëshe.

Nga konfliktet politike në mes izraelitëve dhe palestinezëve e deri tek ndërtimi i një qendre të komunitetit në Manhattanin e poshtëm, myslimanët dhe pjesëtarët e të gjitha besimeve duhet të punojnë së bashku në qoftë se ne do të kemi ndonjëherë sukses në nxitjen e mirëkuptimit dhe të paqes.

Në Cordoba House, ne parashikojmë hapësira për aktivitete të përbashkëta të komunitetit, si një pishinë, klasa dhe një hapësirë lojrash për fëmijët. Do të ketë hapësira të veçanta lutjeje për muslimanët, krishterët, hebrenjtë dhe burrat dhe gratë e besimeve të tjera. Qendra do të përfshijë gjithashtu një memorial shumëfetar kushtuar viktimave të sulmeve të 11 shtatorit.

Unë jam shumë i ndjeshëm ndaj ndjenjave të familjeve të viktimave të 11 shtatorit, siç janë shokët e mi, krerët e besimeve të shumta. Ne do të kërkojmë, në përputhje me rrethanat, mbështetjen e atyre familjeve, si dhe mbështetjen e lagjes tonë vibrante, ndërsa ne konsiderojmë planet përfundimtare për qendrën e komunitetit. Objektivi ynë ka qenë gjithmonë për ta bërë këtë një qendër për bashkim dhe shërim.

Cordoba House do të ndërtohet mbi dy urdhërimet themelore të përbashkëta të Judaizmit, Krishterimit dhe Islamit: për të dashur Zotin tonë Krijues me të gjithë zemrat, mendjet, shpirtrat dhe forcën tonë, dhe ti duam fqinjët tanë siç duam veten. Ne duam të forcojmë një kulturë të adhurimit autentike të çdo tradite fetare, si dhe një kulturë të farkëtimit të lidhjeve personale mes të gjitha traditave fetare.

Unë nuk i nënvlerësoj sfidat me të cilat do të përfshihemi në sjelljen e punës tonë drejt përfundimit. (Ndërtim nuk ka nisur ende.) Unë e di se do të ketë interes në financimin tonë, dhe kështu që ne do të identifikojnë qartë të gjithë mbështetësit tanë financiarë.

E humbur mes rrëmujës është e mira që ka dalë prej diskutimit të fundit. Unë dua të tërheq vëmendjen veçanërisht tek veprimet e hapura, të bazuara në ligj dhe tolerancë që kanë ndodhur, dhe që janë veçanërisht mbresëlënëse për muslimanët.

Presidenti Obama dhe Kryetari i Bashkisë Michael Bloomberg janë shprehur në mbështetje të projektit tonë. Duke udhëtuar jashtë vendit, unë pashë dorë e parë se si fjalët dhe veprimet e tyre patën një ndikim të pamasë në rrugën muslimane dhe mbi krerët muslimanë. Ishte e mrekullueshme: një president i krishterë dhe një kryetar bashkie hebre i Nju Jork-ut në mbështetje të të drejtave të muslimanëve. Deklarimet e tyre dërgouan një mesazh të fuqishëm për atë që Amerika përfaqëson, dhe do të mbahen mend si një moment historik në përmirësimin e marrëdhënieve amerikano-myslimane.

Derdhja e mrekullueshme e mbështetjes për të drejtën tonë për të ndërtuar këtë qendër të komunitetit nga i gjithë spektri social, fetar dhe politik minon seriozisht mundësinë e radikaleve anti-amerikanë për të rekrutuar muslimanë të të rinj e të ndikueshëm duke pohuar gabimisht se Amerika persekuton muslimanët për besimin e tyre. Këto përpjekje nga radikalët për shtrembërim rrezikojnë sigurinë tonë kombëtare dhe sigurinë personale të amerikanëve në mbarë botën. Kjo është arsyeja pse amerikanët nuk duhet të tërhiqen nga përfundimi i këtij projekti. Nëse ne bëjmë këtë, ne ua lëmë në dorë diskursin, dhe në thelb të ardhmen tonë, radikalëve në të dy anët. Paradigma e përplasjes midis perëndimit dhe botës islame do të vazhdojë, ashtu siç ka bërë në dekadat e fundit me kosto të tmerrshme. Ajo është një model që ne duhet ta ndryshojmë.

Nga ata që njohin të drejtat tona, nga organizatorët e bazës tek krerët e shteteve, unë ndjej një dëshirë globale për të ndërtuar mbi këtë moment pozitiv dhe për të qenë pjesë e lëvizjes globale për të shëruar marrëdhëniet dhe për të sjellë paqe. Kjo është një mundësi që ne duhet ta kapim fort.

Unë prandaj ftoj të gjithë amerikanët që të ngrihen ndaj kësaj sfide. Le të përkujtojmë përvjetorin e 11 shtatorit në heshtje për të reflektuar e medituar dhe duke zbutur retorikën që shërben vetëm për të forcuar radikalët dhe dobëson besimin e miqve tanë në vlerat tona.

Fjala "islam" vjen nga një rrënjë me fjalën Shalom, që do të thotë paqe në hebraisht. Kurani deklaron në Kapitullin e tij të 36-të, që konsiderohet nga ana e Profetit Muhamed si zemra e Kuranit, në një varg që konsiderohet si zemra e këtij kapitulli, "Paqe është një fjalë e thënë nga një Zot i Mëshirshëm."

A mund ta përkujtjmë më mirë 11 shtatorin se sa duke kërkuar nga bashkëkombësit tanë muslimanë, të krishterë dhe hebrej që të ndjekim impulsin themelor të përbashkët të traditave tona të mëdha të besimit?


Feisal Abdul Rauf është kryetar i Nismës Cordoba dhe imami i xhamisë Farah në Manhattanin e poshtëm.

Perktheu
Armir Taraj
Nju Jork

Burimi: Nju Jork Times
http://www.nytimes.com/2010/09/08/opinion/08mosque.html?ref=contributors&pagewanted=print