E-Zani.
Ditën e djeshme, opinionisti i gazetës MAPO, Alfred Lela, solli në vëmendjen e publikut vdekjen e dy bashkëqytetarëve tanë e njëkohësisht dy viktima të një sistemi dështimesh, keqmanaxhimesh, neglizhence, mungese përgjegjsie ligjore që kanë karakterizuar këtë tranzicionin tonë që nuk po mer fund.
Dy etër, bashkëshortë, vëllezër, miq, dy shqiptarë të quajtur Kozma Qirjako dhe Refik Kryemadhi kanë humbur jetën dje në një pusetë në përpjekje për të pastruar e ndrequr një pompë uji që furnizonte zyrën e tyre në një pallat te “Komuna e Parisit”. “Komuna e Parisit” është një nga ato lagjet e reja të tranzicionit postkomunist të Tiranës, shumë e ndryshme nga të tjerat, por shumë e ngjashme në një të vetme gjë: infrastruktura e patolerueshme. Kjo bashkë me infrastrukturën e brendshme që i bën shqiptarët të shkujdesshëm me jetën u ka marrë jetën edhe të ndjerëve… Rasti në vetvete është një fatkeqësi që mund të ishte shmangur jo vetëm duke ushtruar një vetëkontroll, por edhe duke e bërë pjesë e një sistemi kontrolli të strukturave përgjegjëse.
Gazetari Lela duhet përgëzuar për vëmendjen që i ka kushtuar kësaj ngjarjeje dhe për sjelljen në vëmendjen e publikut të dështimit më të madh shoqëror që qëndron mbrapa tragjedisë së dy familjeve tiranase. Por më pas, në kërkim të rrënjëve të kushteve që sollën këtë vdekje, Lela shkruan,
Pyetja është: edhe sa epoka (e sheh, jemi në një vend ku mbrapshtitë s’i masin më as vitet!) do të jemi një shoqëri e tillë teveqele, ku shtet e individ bashkë jetojnë brenda atij artizanatit të të jetuarit, që s’bëhet kurrë as shkencë dhe as art. Të dyja jetojnë në një Balkan baazar të së përditshmes, ku të gjitha marrëdhëniet i shpjegon orientalizmi i qelbur inshallah.
Lela mund të ketë opinionet e tij se cfarë shpjegon këtë gjëndjen tonë, por nuk mendojmë se kjo i jep licencën për të përdorur një gjuhë të tillë fyerjeje e lëndimi të sensitiviteteve të qytetarëve muslimanë të këtij vendi që janë po aq viktima të gjendjes për të cilën flet Lela.
Kjo gjuhë në faqet e gazetëz MAPO i sjell njollë dhe vetë kësaj gazete që lejon të kthehet në nxitëse të islamofobisë. Ka një dallim të qartë midis lirisë së shprehjes së medias dhe papërgjegjshmërisë dhe në këtë rast Lela ashtu si dhe redaksia e MAPOs kanë njollosur veten me bigotrinë e një gjuhe të papërgjegjshme.
Nuk ka komente:
Posto një koment