Le të kujtojmë se qënia njerzore ka nevojë për tre kënaqësi thelbësore, e duke qenë thelbësore, ato bëhen nevoja.
1. E para është kënaqsia e të ngrënit, apo në mënyrë më të përgjithshme, kënaqsia e të ngrënit dhe të pirit apo ajo e senseve. Kjo është nevojë sepse nëse nuk e plotësojmë, vdesim.
2. E dyta është nevoja e kënaqsisë inelektuale, kënaqsia e përftuar në aktivitetin intelektual, kur mësojmë dicka të re.
3. E treata është kënaqsia shpirtëror, e përftuar nëpërmjet aktivitetit apo eksperiencës shpirtërore.
Ne në Perëndim jetojmë në një civilizim që ka përftuar kënaqësitë e senseve dhe arritjeve intelektuale, por jemi të uritur për ushqim shpirtëror. Në të njëjtën kohë ne përballemi më një sërë paradoksesh. Me mekanizimin e prodhimit ushqimor, ne kemi më shumë prodhim ushqimi se më parë, por kemi dhe më shumë uri në botë.
Kemi sot më shumë produktivitet intelektual se më parë e megjithatë kemi dhe sasi të lartë analfabetizmi.
Për më tepër, virtytet njerzore, të cilat janë virtyte shpirtërore, si nderimi i të vërtetës, lufta për drejtësi, kurajoja, vetëpërmbajtja janë më thelbësore sot e gjithsesi mungojnë.
Nëse vërejmë krizën financiare, shohim se rrënjët e saj janë në fakt pjesë e krizës shpirtërore që rezulton prej ideologjive të grykësisë dhe liberalizmit ekonomik që nuk mer në konsideratë shqetësimet e bashkësisë.
Në një situatë drastike si kjo, na duhet të pranojmë se ajo për cfarë kemi nevojë është një revolucion shpirtëror dhe me të vërtetë ajo duhet të jetë rruga që duhet të ndermarrim.
Nuk ka komente:
Posto një koment